Gunesle beslenirim ben.
Gunes yoksa o gun, bende de gulumseme yetisi bulunmaz.
Bugun olabildigince gri bir gune uyandim.
Uyanamadim bir turlu, uyanmak istemedim belki de.
Hem gri, hem soguk...
Ifadesiz, mimiksiz insanlar gibiydi bugun Istanbul.
Ifadesiz, soguk ve biraz da antipatikti.
Elimde kitaplarim, kostum yakaladim dersi ama ders beni yakalayamadi.
Basim agridi tum gun,
Kitaplarimi dusurdum, kahvemi doktum, cayimi devirdim, gozlugumu dusurdum.
Elbette hepsi sirayla bugunun icinde oldular.
Nicin bugun?
Cunku bugun gri bir gun...
Daha fazlasi olmadan once hemen uyumaliyim galiba.
Hemen uyuyup yarina, yeni gune bir an once baslayabilirsem hem kendimi hem de insanligi koruyabilirim belki grinin bende yarattigi ugursuzluktan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.